Зноў за лістамі ў садзе...
Зноў за лістамі ў садзе
Барвовае сонца заходзіць.
І зноў угары на небе
Яркія зоркі ўзыходзяць.
Мой погляд на адной зорцы
Спыніўся ў замілаванні.
Яна мне здалася падобнай
На зорку майго кахання.
З гэтай пары уначы мне
Яна не дае спачыну.
Нельга адвесці вочы,
Як ад адной дзяўчыны.
19.03.1977
© Николай Хмеленок, Дом Поэта, 01.10.2025
Свидетельство о публикации: Z-VW № 027626577
Нравится | 0
Cупер | 0
Шедевр | 0
